Kościół parafialny
Kościół parafialny pw. Św. Michała Archanioła w Sławie usytuowany jest na zachód od rynku i na północ od zespołu pałacowego. Obecny kościół późnorenesansowy został wzniesiony w wyniku gruntownej przebudowy ok. roku 1604 przez Melchiora von Rechenberg. We wnętrzu znajduje się ołtarz główny z początku XVII w. zawierający relikty wcześniejszego ołtarza z roku ok. 1560, którymi są drewniane polichromowane skrzydła.
Na szczególną uwagę zasługuje kamienna ambona - jest to arcydzieło sztuki kamieniarskiej. Wybudowana w 1619 roku.
Wykonana z piaskowca, kolista mównica wsparta na jońskiej kolumnie oplecionej winoroślą. Na baldachimie w kształcie gwiazdy umieszczone są gwiazdy, słońce, księżyc, a wśród nich widnieje kometa z jaśniejącym ogonem. Ambona prawdopodobnie jest jedynym zabytkiem na naszych ziemiach, który ma wyraźny związek z pojawieniem się w 1607 r. komety Halleya. Pojawienie się komety odbierane było przez ówczesnych mieszkańców Sławy jako zapowiedź nieuniknionego nieszczęścia. Na zaplecku ambony znajduje się następujący zapis ,,…ukazała się kometa, zwiastująca klęskę i nieszczęścia. Na podziękowanie Bogu za szczęśliwe oddalenie klęsk została ufundowana przez Hr. Rechenberg ze Sławy Śląskiej jako votum dziękczynne…”.
Epitafia
Za ołtarzem głównym w kościele parafialnym p.w. Św. Michała Archanioła w Sławie znajdują się wmurowane w ścianę kościoła renesansowe płyty nagrobne dawnych właścicieli miasta. Przestawiają one sylwetki zmarłych w naturalnych wielkościach.
Do ważniejszych zabytków zaliczyć należy również późnogotycką drewnianą figurę Chrystusa Frasobliwego..
14 października 2018 roku Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Św. Michała Archanioła
w Sławie przyjęła relikwie kapelana ludzi pracy – księdza Jerzego Popiełuszko. Relikwie złożone zostały w nawie bocznej ołtarza w specjalnie do tego przygotowanym relikwiarzu znajdować się będą kolejne świętości.
Przy świątyni znajduje się pomnik papieski w postaci głazu z tablicą informującą o pobycie w Sławie ks. Biskupa Karola Wojtyły. Obok kamienia rośnie dąb, który wyrósł z żołędzia poświęconego przez Papieża Jana Pawła II.
Kościół filialny w Sławie
Dawny zbór ewangelicki pw. Trójcy Świętej, obecnie rzymskokatolicki kościół filialny p.w. Miłosierdzia Bożego. Wybudowany w latach 1834 - 1836. Zaprojektowany przez architekta Karla Friedricha Schinkla. Późnoklasycystyczny kościół zlokalizowany jest w centralnej części Starego rynku. Zbudowany z cegły, otynkowany z dwukondygnacyjnym korpusem wzniesionym na rzucie prostokąta i wieżą od strony zachodniej. Wnętrze otoczone drewnianymi emporami wspartymi na słupach. Sufit zdobi dekoracja imitująca kasetony.
Zespół Pałacowy
Tuż obok rynku, w otoczeni parkowego starodrzewia znajduje się Pałac. Od rynku wiedzie do niego arkadowa brama. Pałac stanowi zabytek architektury barokowej.
W obecnej formie zbudowany w latach 30-stych XVIII w przez architekta Hönego. Obecny pałac powstał na zrębach starego zamku Rechenbergów. Po raz pierwszy zamek wzmiankowano w 1468 roku. W czasie II wojny światowej Niemcy zgromadzili w pałacu unikatowy w skali Europy księgozbiór masoników, który znajduje się obecnie w bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu.
Figura Św. Jana Nepomucena
Kamienna figura pochodząca z XVII – XVIII w. usytuowana jest na piaskowcowej kolumnie zdobionej ornamentem okuciowym.
Figura ta do roku 1743 stała w jednym z narożników rynku, a następnie została przeniesiona na dziedziniec pałacowy, gdzie stoi do dziś. Św. Jan Nepomucen jest patronem mostów, przepraw, rodów zamieszkujących tereny sąsiadujące z jeziorami i rzekami, opiekunem życia rodzinnego, orędownikiem dobrej spowiedzi, sławy i honoru. Obecnie uznawany za patrona ratowników.
Pałacyk Myśliwski w Tarnowie Jeziernym
Pochodzący z XVII w. pałacyk myśliwski, wzniesiony został z inicjatywy Hansa barona von Schönaich, na grodzisku stożkowym wzniesionym w XII w. Renesansowy Pałacyk, założony na planie ośmioboku nieregularnego, zajmuje prawie całą powierzchnię pagórka. Pałacyk jest budynkiem jednokondygnacyjnym, pośrodku znajduje się prostokątny przeszklony dziedziniec. Dojście od zachodu po stopniach stanowi jedyny do niego dostęp.
Nad wejściem znajduje się płyta kamienna z dwoma kartuszami herbowymi. Wokół stożka znajduje się fosa. W XIII w znajdował się tu gród kasztelański książąt głogowskich. W pobliżu założenia widoczne jest drugie grodzisko.
Park Miejski w Sławie
Obecny park powstał z sadu przypałacowego i ogrodu ozdobnego urządzonego przy rezydencji Barwitzów von Fernemont (XVIII w.). Zarówno pałac jak i ogród ozdobny miał założenia barokowe a styl włosko-francuski. W roku 1854 Carl – Eduard Petzold zaprojektował w Sławie nową kompozycję o założeniu krajobrazowym. Park stanowi mozaikę różnych siedlisk roślin i zwierząt. Zachowało się w nim wiele drzew sadzonych jeszcze za czasów Barwitzów, m.in. znajdujące się na dziedzińcu pałacowym okazałe platany, sosna czarna o obwodzie 394 cm (najgrubszy okaz w Polsce i trzeci co do wysokości); wiązy, lipy, jesiony i graby. Kilkanaście z nich jest pomnikami przyrody. Jest to największe skupisko bluszczu w zachodniej Polsce. Pośród drzew ścieli się gesty dywan zwartego zimozielonego bluszczu. Można tu spotkać wiele okazów kwitnących, które są pod ochroną. W Sławskim parku spotkać można różnego rodzaju ptactwo wodno-błotne, traszkę zwyczajną, kumaka nizinnego, ropuchę szarą, zieloną, rzekotkę drzewną, żabę wodną, żabę trawną, jaszczurkę zwinkę, padalca zwyczajnego. Najczęściej spotykanym wężem jest zaskroniec zwyczajny. Bardzo często spacerując po parkowych alejach drogę przecinają ,,rozbawione” wiewiórki. Dawniej spotykano tu także żółwia błotnego.
W parku krzyżują się dwa szlaki turystyczne: żółty i zielony.
W zachodniej części parku znajduje się grobowiec Carla von Barwitz, ostatniego z rodu (zm. 1884r). W latach 60 XX w. stał jeszcze w parku jego grobowiec. Dziś w tym właśnie miejscu stoją trzy głazy narzutowe.
Jest jednym z większych Parków w województwie lubuskim. Obejmuje on powierzchnię ok. 35 ha. W strukturze parku wyróżnić można trzy zróżnicowane części:
1. dawny ogród ozdobny (pow. 3 ha), część większa
2. park krajobrazowy z połowy XIX w. okalający ogród (ok. 30 ha),
3. miejską część ogrodu przylegająca do parku krajobrazowego rozciągająca się wzdłuż północnego wybrzeża jeziora.
Kościół w Krzepielowie
Kościół pw Św. Marcina Biskupa w Krzepielowie. Wzmiankowany już w 1399 roku, obecny obiekt zbudowany na przełomie XV – XVI w. Kościół gotycko – renesansowy murowany z kamienia polnego i z cegły. Wokół kościoła znajduje się cmentarz ogrodzony murem kamiennym. Na zewnątrz kościoła, pod zadaszeniem, znajdują się cztery kamienne sarkofagi w stylu barokowym i rokoko, pierwotnie pokryte polichromią.
Kościół w Ciosańcu
Wybudowany w latach 1912-1914 na miejscu świątyni zbudowanej przez cystersów w roku 1777. Świątynia parafialna pw. Św. Michała Archanioła wzniesiona w stylu neobarokowym. Wszystkie zabytki znajdujące się wewnątrz pochodzą z poprzedniego kościoła zbudowanego w XVIII w. przez cystersów z pobliskiego Przemętu. W prezbiterium znajduje się płaskorzeźba Michała Archanioła, a na tyłach kościoła pozostałości dawnego niemieckiego cmentarza.
Stary Rynek
Sława zachowała do dziś średniowieczny układ rynku. Obecnie znajdują się tu kamienice z okresu elektyzmu i secesji oraz wąskie, brukowane uliczki nadające temu miejscu niecodzienny urok.
Kościół w Tarnowie Jeziernym
Malutki kościół pw. Św. Huberta znajduje się w centrum miejscowości. Jak nazwa patrona wskazuje kościółek bogato przyozdobiono w różnego rodzaju poroża, a pieczę nad nim sprawuje Koło Łowieckie „Ryś” ze Sławy. Świątynię budowano od 2004 roku z inicjatywy ks. Zenona Prętkiego. Kościół w kasztelańskim Tarnowie chciano zbudować już w XIII w. z czasem to Sława stała się ważniejszym ośrodkiem i kościół nigdy w Tarnowie nie powstał. Pomysł przodków zrealizowali współcześni. W 2007 roku z inicjatywy członków koła kościół został poświęcony Świętemu Hubertowi. Uroczystości konsekracji dokonał biskup Adam Dyczkowski. Koło łowieckie „Ryś” Sława ufundowało obraz Świętego Huberta namalowanego przez Jana Góralewicza i objęło patronatem kościół. Msze Hubertowskie odbywają się w nim od samego początku.
Z inicjatywy obecnego proboszcza, ks. dziekana Jerzego Ślusarczyka, zorganizowano w 2010 roku festyn myśliwski – „Parafiadę Myśliwską”. Stała się ona cyklicznym wydarzeniem, na stale wpisanym w gminny kalendarz imprez.
Wartownia
Niemiecki bunkier obserwacyjny z czasów II wojny światowej. Specjalnie przygotowany budynek przeznaczony dla warty pełniącej służbę. Znajduje się przy ul. Piwnej w Sławie.
Dwór w Przybyszowie
Znajduje się w północnej części wsi nieopodal kościoła filialnego. Został wzniesiony w około 1600 roku, prawdopodobnie przez Sigismunda von Rechenberga, pana na Przybyszowie. Fasada stylowo należy do rzeźby nurtu manierystycznego w wydaniu północnym. Czoło arkady boniowane. Wnętrze o układzie trójdzielnym dwutraktowym z sienią na przestrzał. W północnej części mieści się klatka schodowa. Pomieszczenia piwnic przekryte sklepieniami kolebkowymi. W pomieszczeniach parteru występują sklepienia krzyżowe i stropy z podsufitką.
Kościół w Przybyszowie
Kościół pw. Matki Boskiej Bolesnej zbudowany został w latach 1657-1658. W pierwotnym
założeniu stanowił kaplicę dworską ufundowaną przez barona von Barwitza ze Sławy. Usytuowany na wzniesieniu, naprzeciw dworu z 1600 roku. Późnorenesansowa świątynia z barokowym wyposażeniem, jednonawowy z zamkniętym półkoliście prezbiterium. Wielokrotnie remontowany i przebudowywany. W XIX wieku dobudowano do istniejącego budynku dwie kwadratowe wierze. Kościół otoczony jest murem. W sierpniu 2012 runęło jedno ze skrzydeł budynku.
